Antarik Dharm

Antarik Dharm

Er worden vele vertalingen gegeven voor Dharm, maar een perfecte vertaling is er niet. Als je de werkelijke betekenis ervan wilt weten zul je de Hindu geschriften moeten lezen. Daarin wordt Dharm beschreven. Dharm zou je kunnen zien als een samenhangend geheel van natuurwetten die voor een ieder andere gevolgen en richtlijnen geeft om in harmonie met jezelf, de natuur en god te komen. Dharm kun je in vieren delen:
  1. Shastra (Geschriften, waarin het wordt beschreven, Veda, Ramayan, etc.)
  2. Samajik (Daan, liefde, verspreiding van kennis, etc. in de gemeenschap)
  3. Bahi (Bhajan, Kirtan, Mandir, Pooja, etc.)
  4. Antarik (Is op het eerste gezicht niet te zien, karakter, kracht, moed, etc.)

In de Shastra's staan de richtlijnen van Dharm samen met voorbeelden van Mahapurush (Shri Ram) die zich aan Dharm hielden. Aan de gemeenschap (samaaj) kun je zien hoe harmonieus mensen met elkaar omgaan, dat is ook een veld van Dharm.

De verhouding tussen Bahi Dharm en Antarik Dharm kun je vergelijken met een bananen schil en de vrucht. Bahi is de schil en Antarik is de vrucht. Je hebt beide nodig, maar er wordt hedendaags te veel aandacht besteed aan Bahi Dharm en te weinig aan Antarik Dharm.

Bahi Dharm is wat je makkelijk aan de buitenkant kan zien (de schil), het is nodig voor het ontwikkelen van Antarik Dharm (de vrucht). De meeste mensen blijven helaas bij Bahi Dharm en komen nooit verder, zodat ze nooit de werkelijke vrucht kunnen proeven.

Naar de mandir gaan en pooja doen (Bahi) zijn nodig voor het ontwikkelen van de juiste referentiekader voor een goed karakter (Antarik). Maar met alleen pooja doen en naar de mandir gaan kom je er niet, je hebt Antarik Dharm nodig. Het doel van Antarik Dharm is het evenwichtig en harmonieus leven met je omgeving en jezelf, dan krijg je pas voldoening en rust. Voor Antarik Dharm zijn er een heleboel regels en kenmerken, ik noem 10 belangrijke: de Dharm ke das Lakshan. Deze 10 eigenschappen of kenmerken heb je zeker nodig om dichter bij een harmonieus leven en perfect karakter te komen.

1. Satya (waarheid)

Satya is eigenlijk niet volledig vertaald met het woord waarheid. Satya omvat veel meer. Het neemt niet alleen de werkelijke uitspraak, maar ook de gedachte achter de uitspraak mee. Vb. Als je iemand wil kwetsen en zegt dat hij/zij heel lelijk is, dan is dat de waarheid (je kunt hem/haar lelijk vinden). Het is alleen geen Satya, want je bedoeling was om iemand te kwetsen. Satya kan niet gebruikt worden om iemand te kwetsen of te misleiden. Een betere vertaling zou een combinatie van waarheid en eerlijkheid zijn, maar zelfs dat is niet volledig.

2. Kshama (vergiffenis)

Je dient mensen te vergeven die werkelijk berouw hebben. Hier moet onderscheid gemaakt worden tussen de begrippen, tolerantie, vergiffenis en lafheid. Enkele voorbeelden om duidelijk te maken wat het verschil is. Tolerantie: Een vlieg, die je irriteert, maar je doet er niets aan (om welke reden dan ook). Vergiffenis: Een koning die een dief vergeeft, omdat hij werkelijk berouw toont en hij een 'goede' reden heeft. Lafheid: De grootste jongen op school geeft je een klap, maar je 'vergeeft' hem. Bij tolerantie is er sprake van een groot machtsverschil, je laat iets gaan ook al blijft het irritant. Bij vergiffenis is er ook sprake van een machtsverschil, maar je vergeeft iemand en die persoon doet het niet meer (blijft niet irriteren). Bij lafheid is er sprake van ondergeschiktheid, je laat iemand gaan die je niet kunt stoppen. Je kunt de grootste jongen op school wel 'vergeven', maar als hij zin heeft geeft hij je toch weer een klap. Je 'vergiffenis' heeft geen waarde, pas als je werkelijk een hogere machtspositie hebt kun je iemand vergeven. Wie vergeeft wie? Vergeeft de koning zijn onderdanen of andersom?

3. Sauce (reinheid)

Met reinheid wordt bedoeld: reinheid van gedachte, lichaam en daad. Niet alleen dient het lichaam verzorgd te worden (elke dag baden), maar ook je gedachte dient zuiver te zijn. Je mag geen negatieve gedachten hebben, laat staan uitspreken (er is maar een uitzondering op). Het idee hierachter is: Zaai een gedachte en het wordt een daad, verricht die daad en het wordt een gewoonte, verricht die daad nogmaals en het wordt een onderdeel van je karakter.

Iemand die aan goede zaken denkt, krijgt uiteindelijk een goed karakter. Op die manier krijg je een goed karakter en zal je automatisch een tendens krijgen om goed te handelen, daarom dienen je gedachten ook zuiver te zijn.
Onder sauce wordt ook het goed handelen verstaan. Er wordt niet alleen gekeken naar de zaken die je doet, maar ook naar zaken die je laat. 'Een goed mens, die niets doet is al slecht genoeg'. Als je iets slechts toestaat wordt het ook gezien als een handeling. Bv. Je ziet dat een oude vrouw hulp nodig heeft bij het oversteken, maar je biedt die hulp niet aan, dan valt dat ook onder verkeerde handeling.

Sauce is ook hetgeen wat je zegt, je mag niet negatief praten, tenzij de betreffende persoon er baat bij heeft. Negatief praten is uit den boze, tenzij je er iemand mee helpt. Dat is alleen het geval wanneer je kritiek levert met als achterliggende gedachte om iemand op zijn/haar fouten te wijzen, zodat hij/zij ze de volgende keer niet meer maakt.

4 Dhriti (standvastigheid, geduld, doorzettingsvermogen)

Dhriti is niet goed te vertalen in het Nederlands. De beste vertaling in dit geval is standvastigheid. Met standvastigheid wordt bedoeld dat je alles wat je zegt, belooft, hebt besloten, uitvoert. Je bent dan iemand, die zegt wat hij doet en doet wat hij zegt, m.a.w. je bent geen prater. Het grote voorbeeld van Dhriti is Shri Ram. Hij sprak heel weinig, maar als hij iets zij, dan deed hij het ook. Shri Ram behoorde tot de familie Raghu en het was de gewoonte binnen de familie om te doen wat ze zeiden. Raghukoel riet sadaa chali aayie, praan jaaye par vachan na jaaye. Ook al moest je ervoor doodgaan, je deed wat je zei.
Raja Dasharatha, de vader van Shri Ram en koning van Ayodhya, had Kaikeyi (zijn vrouw) twee wensen beloofd. Kaikeyi zei aan Dasharatha dat Shri Ram 14 jaar in het woud moest gaan wonen. Toen Shri Ram dit hoorde werd hij heel blij en zij hij dat het een goede manier is om zijn vader een dienst te bewijzen en de rishis en munis in het woud te bezoeken. Shri Ram is niet degene die iets heeft beloofd, maar om de belofte van zijn vader te waarborgen is hij naar het bos gegaan. Zijn moeder, het hele volk en zelfs Kaikeyi (later) wilde niet dat hij weg ging, maar Shri Ram bleef standvastig.

Vikash Anroedh